روزى یکى از دشمنان اسلام به نام ((ابى پسر خلف )) قطعه استخوان پوسیده اى را نزد پیامبر اسلام آورد. (به خیال خود مى تواند سخنان رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) را درباره معاد، با آن باطل کند.) و آن را در دست خود نرم کرد و در فضا پراکنده ساخت و گفت :
کدام قدرتى مى تواند این استخوان هاى پوسیده و خاک شده را از نو زنده کند! و کدام عقل آن را باور کند؟
خداوند متعال به پیامبر (صلى الله علیه و آله ) دستور داد که در پاسخ او بگوید:
همان خدایى که در ابتدا این استخوان ها را از خاک آفریده و زندگى به آن داده است ، مى تواند بار دیگر این استخوان هاى پوسیده پراکنده را جمع کرده و زنده نماید.
((و ضرب لنا مثلا و نسى خلقه قل من یحى العظام و هى رمیم قل یحیها الذى انشاءها اول مرة و هو بکل خلق علیم .))
((ابى پسر خلف )) مى گوید: چه کسى مى تواند این استخوان هاى پوسیده را زنده کند؟
اى پیامبر ما! به او بگو همان کسى آن را زنده مى کند که بار اول آن را آفریده و حیات و زندگى داد و او به هر آفریده شده آگاه است .